دلتنگی یار
خواهید اگر از این سرایم ببرید
از خاک حسین کمی برایم ببرید
با ذکر حسین نفس زدم تا دم مرگ
با روضه ی او به کربلایم ببرید
***
عمریست دلم گشته گدایت ارباب
دلبسته ی آن صحن و سرایت ارباب
باز از کرمت بیا مرا راهی کن
تا بوسه زنم به کربلایت ارباب
سروده کمال مومنی
نکات مداحی از زبان استاد حاج محمود کریمی
حاج محمود کریمی در هفتمین آیین تجلیل از نوگلان حسینی که در 28 آذرماه سالجری در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد، با بیان اینکه همه گونه مسابقه دیده بودیم اما مسابقه‌ای برای نوکری ندیده بودیم، اظهار کرد: این از عجایب وجود امام حسین(ع) است که خانواده‌ها تلاش می‌کنند تا فرزندانشان را پرورش داده و برای نوکری اهل بیت(ع) به این مسابقه می‌فرستند. ایشان نکات ذیل را خطاب به مداحان نوجوانان عاشورائی بیان داشتند:
- با وجود آنکه همه در تمامی زمینه‌ها نظر می‌دهند شمای مداح نمی‌توانید نظر بدهید و به شما گفته می‌شود که فقط کار خودتان را بکنید و با همه احوال باید بدانید که همه زخم‌زبان‌هایی که می‌خورید یک میلیاردیوم زخم‌زبان‌هایی نیست که به اربابت‌تان گفته شد.
- اگر می‌خواهید یک روضه‌خوان خوب باشید علم آن را نیز باید داشته باشید و بدانید که تقوا به تنهایی در این عرصه کفایت نمی‌کند.
- این مداح اهل بیت(ع) افزود: حتما باید پای درس بزرگترها بشینید و رفتار و اخلاق مناسب را از آنها بیاموزید
- باید به این موضوع قائل باشید که بقیه از شما بزرگتر هستند و من به خودم می‌گویم که اگر کسی از نظر سنی از من بزرگتر است عبادتش از من بیشتر بوده و اگر سنش از من کمتر است نسبت به من کمتر گناه کرده است.
- همچنین بدانید که اگر مردم به شما احترام گذاشتند به خاطر آن است که آنان وظیفه خود می‌دانند که به نوکر اباعبدالله الحسین(ع) احترام بگذارند وگرنه فکر نکنید که خبری است.
- راه بسیار شیرین است و حضرت زهرا(س) به مداحان و روضه‌خوانان خسته نباشید می‌گوید و باید بدانیم که هیچگاه آن حضرت زیر "دِین" کسی نمی‌ماند و اجر کار این افراد را خواهد داد و همچنین باید بدانید که شما جدا شده و سوا کرده توسط آن حضرت هستید.
- از جمله مواردی که باید نسبت به آن اهتمام ویژه‌ای داشته باشید این است که باید خوش قول باشید و بدانید که اگر دیر به جلسه برسید صاحب مجلس امام حسین(ع) حضرت زهرا(س) را معطل کرده‌اید.
- نسبت به نمازتان خیلی جدی باشید و درس‌تان را خوب بخوانید و قدر پدر و مادرتان را بدانید.
شعر شهادت امام رضا(ع)
مامان میگه شب شده وقت خوابه
بچه ی خوب الان تو رختخوابه
می شینه باز کنارم عاشقونه
کتاب داستانو برام می خونه
می شینه با یه استکان چایی
قصه میگه برام چه قصه هایی
قصه ی امشبش چقد قشنگه
آب می کنه هرد لی رو که سنگه
قصه ای از بخت بد یه اهو
که تشنه بود اومده بود لب جو
آروم اومد نشست کنار برکه
تا بخوره از آب اون یه چکه
حیوونی از یه بچه ساده تر بود
از تله ها حسابی بی خبر بود
یه قطره آب خورد و دمی تکون داد
غافل که افتاده تو دام صیاد
نمی تونس که داد و فریاد کنه
یا خودشو از تله آزاد کنه
دیگه خودش فهمیده بود که دیره
فهمید ه بود قرار که بمیره
نه حتی یک نفس براش مونده بود
نه راه پیش و پس براش مونده بود
نشس میون دام و هی دعا کرد
دلش شکست رو به امام رضا (ع) کرد
گفت آقا جون من چن تا بچه دارم
اگه بمیرم پیش کی بذارم
چشم اونا به انتظار منه
عشق اونا دار و ندار منه
اگه کرم کنی به آه سردم
میرم ولی دوباره برمی گردم ...
درد دلش تموم نشد که دیدش
فرشته ی نجاتشم رسیدش
حاجت اون دل شکسته رو داد
ضامن آهو شد پیش صیاد
آهوی قصه رفت با ناز و اداش
اومد ولی تنها نه !... با بچه هاش
ورد لبش فقط شکر خدا بود
جونشو مدیون امام رضا (ع) بود
قصه تموم شد دیگه وقت خوابه
اما دلم مونده تو این کتابه
هنوز تو قلبم یه چیزایی مونده
که مادرم توی کتاب نخونده
می خوام که تو دلم نمونه حرفام
با قلب کوچیکم بگم به اقام
امام رضا (ع)! منم یه آهو دارم
شبا همیشه می خوابه کنارم
عروسک قشنگیه آقا جون !
خوشگل و رنگی رنگیه اقا جون !
فکر می کنم قلب اونم می زنه
اونم دلش یه وقتایی می شکنه ...
میخوام بهت نشون بد م باهوشم !
شبیه صیادا لباس می پوشم
برای آهو یه تله می ذارم
تا توی اون تله گیرش بیارم
شاید دلش شکست تو رو صدا کرد
اونم نشس رو به امام رضا (ع) کرد !
اون وقت اگه بیای تو رو می بینم
تا آرزوم نمونه توی سینم
دوست دارم قدر تموم دنیا
می بینمت شبا تو خواب و رویا
مامان می گه شب شد ه وقت خوابه
